نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

شهدا شرمنده ایم

سه شنبه, ۲۶ خرداد ۱۳۹۴، ۱۱:۳۹ ب.ظ

مراسم تشییع شهدا هم طبق انتظار مصادره شد؛ انگار این عزیزان بعد از سال ها برگشتند تا از جناح خاصی دفاع کنند و بگویند حق با این هاست!!امروز شعار ها؛ پلاکاردها و حتی سخنران نشان داد گویی اینجا پل صراط است و این عزیزان جلوی مذاکره کنندگان را گرفته اند و آن ها را به خیانت محکوم می کنند و می گویند خونمان پایمال شد .

انگار شهدا آمدند بگویند دلواپس ها تنها نیستند و تنها این طیف هستند که به فکر منافع ملت و نه منافع خودشان هستند؛ آمدند بگویند ما فقط برای عده ی خاصی از ملت ایران هستیم نه همه مردم ایران آنهایی که شعار می دهند!! اختلاس می کنند بعد خودشان را پشت ما پنهان می کنند.

انگار آمدند بگویند بیش از نصف ملت بی دین؛ مرتد و خدانشناس است و تنها آنها که در موضع قدرت هستند و رسانه دارند صاحب حق اند و خداشناس هستند..

۹۴/۰۳/۲۶
علی پورهاشمی