نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

ﺩﺭﻭﺩ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﯼ ﭘﯿﺮ ﺍﺣﻤﺪ ﺁﺑﺎﺩ
ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﯾﺖ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﺯﯼ ﺁﺑﺎﺩ

ﺭﻫﺎ ﺳﺎﺯﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺭﺍ
ﺯ ﺟﻮﺭ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ

ﺗﻮ ﺟﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻓﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﻬﻦ
ﮐﻪ ﮔﺮﺩﺩ ﻫﻢ ﻣﯿﻬﻨﺖ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﻣﻼ‌ﻣﺖ ﻫﺎ ﮐﺸﯿﺪﯼ
ﺗﻮ ﺍﯼ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﯼ ﻣﯿﻬﻦ ،ﺍﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ

شعر از آقای میثم صابری فرد

پی نوشت:
مصدق مردی بود که عدالت خواهی و دادخواهی ملتی را فریاد زد و احقاق حق نمود اما الان دیگر ما نمی توانیم راه او را ادامه بدهیم چرا که شعار می دهیم اما عمل نمی‌کنیم در دادگاه لاهه کاری کرد که کمتر کسی فکرش را نمی کرد او حقوقدان بین الملل و علاوه بر آن جامعه شناس بزرگی بود همان کسی که معتقد بود دین و سیاست در کنار هم نتیجه مخالف دارد و سیاست دین را از بین می برد الان می بینیم که واقعا درست می فرمودند..:در کشور من آنها که هدفشان آزادی کشور و مردم است همواره تنها می مانند.،چون درگیر بازی های کثیف سیاسی نمی شوند باج نمی گیرند و باج نمی دهند.در کشور من مردان آزاده را حبس می کنند.،حصر میکنند تبعید می کنند و اعدام می کنند.کشور من ایران است جای که خیانت پاداش دارد و خدمت مجازات‌.‌..
 اسفند را ماه مصدق بنامیم ۱۴اسفند روز عروجش ۲۹ اسفند روز حماسه اش
روحشان شاد و یادشان گرامی

سید علی پورهاشمی  

۹۵/۱۲/۱۴
علی پورهاشمی

نظرات  (۱)

۱۴ اسفند ۹۵ ، ۰۸:۴۰ عَقـایِدِ یِکــ رِضــا
بسیار عالی
روحش شاد
همتتان مستدام