نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

نوروز می آید...

جمعه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۵، ۰۷:۳۷ ق.ظ

نوروز می آید...تا درد فقر و نداری بیش از هر زمان دیگر 

دل کوچک کودکان فقیر را بفشارد


کودکانی که زمستانی سرد را با کفش های پاره و لباس های کهنه


در کلبه های محقرانه و سرد و دود گرفته سپری کرده اند


کودکانی که با بوی برنج و گوشت مدت هاست بیگانه اند


کودکانی که طعم میوه را فراموش کرده اند


نوروز می آید تا درد فقر و نداری بغض در گلوی کودکان فقیر گره زند


و قطره اشکی از گوشه چشمی بچکاند.. نه نوروز مال فقرا نیست


لباس های فاخر و نو ، میوه و آجیل های رنگارنگ،


اسکناس های تا نخورده ،برای ثرونمندان است


و سهم  تو ای کودک فقیر حسرت است  برای یک جفت کفش کتانی ، تو به یک تخم مرغ رنگی دل شاد کن 

نوروز برای تو همین است 

شاید یک ثروتمند دل به رحم آمده اتفاقی از کوچه فقر بگذرد  و لباس کهنه دردانه اش را برایت هدیه کند..

_

 پی نوشت:

کاش دستانم آن قدر بزرگ بود


که می توانستم چرخ و فلک دنیا را به کام شما بچرخانم


در شیرینی حرف های تان چه ریخته اید که کام هایم تلخ می شوند؟؟ مـن صـدای کـودکـان فـقـیـر سـرزمـیـنـم هـسـتـم


کـه تـنـهـایـی در نـگـاه مـعـصـومـشـان هـزار پـاره مـیـشـود ...

دوستان عزیز من با سرمایه دارن مشکلی ندارم.،افرادی که کارآفرینی کرده اند.، و سرمایه داری که با فکر و تلاش و بازوی خود کار به وجود آورده و برای افراد ایجاد شغل کرده و چند خانواده از در آمد این افراد عزیز نان بر سر سفره می برند.،ارادت دارم و برای پیشرفت شان دعا می کنم. مشکل من ثروتمندانی است که با رانت خواری و اختلاس، ارتشا، تبانی و...، و از طریق افراد دولتی و بخشی از حاکمیت به ثروت رسیدن و با فروختن سرمایه های ملی نظیر دکل نفتی، جنگل خواری، تغییرکاربری زمین های کشاورزی و از بین بردن منابع طبیعی و تحریم یک شبه ثروتمند شدن و باعث ایجاد فقر شدن و بعضی شان فرار کردن و یا زندان هستند..،از فاضل خداد تا بابک زنجانی مشکل من با این افراد هست..

۹۵/۱۲/۲۷
علی پورهاشمی