نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷


من خیلی ناراحت می شم از خروج هر آدمی که علوم انسانی خوانده ، روشن فکر است ادبیات و فلسفه می داند.، زبان خوانده ، هنرمند و جامعه شناس است. و با ادبیات جهان آشناست. 
جمعیت ایران یک جمعیت جوان است ولی متأسفانه به جوانان بهاء داده نمی شه.
چرا باید فرار نخبگان داشته باشیم و کشور های دیگر باید ازشان استفاده کنند.
با تمام احترامی که به مهندسان، پزشکان و تکنسین ها قائل هستم.
فکر می کنم یک کشور می تواند آخر یک روز  اگر لازم بود ، پزشک، مهندس و تکنسین از کشورهای دیگر وارد کنه.
اما روشن فکر ،نویسنده ،کسی که علوم انسانی خوانده، فلسفه می داند،کسی که زبان خوانده ادبیات می داند، را نمی توانیم از کشورهای دیگر وارد کنیم
 واقعا باید بر پایه علوم انسانی در ایران تاکید بشه. باید افرادی باشند که فکر آدم ها را تغییر بدهند.

پی نوشت: 
دوست عزیزی که مهاجرت کردی برای موفقیت و سربلندی ات دعا میکنم
این گفتارها درد دلم بود.
عکس تزئینی است.
پاینده باشید.

#فرارمغزها #علوم_انسانی #فرارنخبگان #کنکور #ایران_برای_همه_ایرانیان #نخبگان #علی_پورهاشمی 
۹۶/۰۴/۱۶
علی پورهاشمی