نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

یک سال دیگه گذشت

چهارشنبه, ۲۴ آبان ۱۳۹۶، ۰۲:۱۱ ب.ظ

یک سال دیگه گذشت
منم یک سال بزرگتر شدم…
یـک سالی که نمی دونم واقعا تونستم بزرگ بشم یا نه
تونستم همونی باشم که هستم
نمی دونم …
شاید اونجوری که می خواستم باشم گاهی نبودم
ولی یکسال بزرگتر شدم…اونم خیلی سریع…

امروز که تولدم هست ، غم های زیادی دارم از بین رفتن روزهای جوانی ام و گاهی بی انگیزه بودن ... و آخرین غم هم زلزله غرب کشورم هست.

نمی دانم چرا هرسال روز تولدم که می شود دل گیر و نگرانم
دل گیر می شوم از این سال هایی که چون باد می گذرد، و من همان پسری ام که گاهی ناامید و اهداف اش را گم می کند..

و نگرانم که نتوانم در زندگی ام اصول اخلاقی که برای زندگی خودم مشخص کرده ام بخاطر خیلی از شرایط اجتماع و برخورد افراد نتوانم پایبند به آن باشم که مهمترین آن مهربانی و دفاع از مظلوم هست.

ولی از یک جهت خوشحالم که هنوز با وجود بدی ها و ظلم های که دیدم هنوز اخلاق و منش خودم را به لطف خدای مهربان حفظ کردم
دعا کنید شرایط زندگی در این اجتماع بی رحم و خشن سبب نشود که اخلاق و منش خودم را زیر پا بگذارم

روز تولدم بهترین ها را برای تان از خداوند مهربان خواهانم
موفق ، سربلند و سلامت باشید
تولدم مبارک


۹۶/۰۸/۲۴
علی پورهاشمی