نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

۸ مطلب در اسفند ۱۳۹۵ ثبت شده است

فرا رسیدن نوروز باستانى خجسته باد


خدایا امسال، سالى پر از موفقیت، افتخار و سرافرازى براى ایران و ایرانى و دوستان عزیزم باشد. 


#نوروز #سال_نو #سال_نو_مبارک #عیدنوروز #ایران #ایرانی #عیدنوروز #سال۹۶

۳۰ اسفند ۹۵ ، ۰۹:۲۰
علی پورهاشمی

امروز 29 اسفند ماه است

سالروز ملی شدن صنعت نفت ایران ، روزی که اقلیتی قوی در مجلس شانزدهم به همراه روزنامه نگاران شجاعی چون شهید دکتر سید حسین فاطمی که بعدها وزیر خارجه دولت دکتر مصدق شد و حمایت بی دریغ مردم و آیت الله کاشانی به رهبری دکتر محمد مصدق ، دست استعمار انگلیس خبیث را از منابع ایران قطع کردند ، روزی که آمال جوانان ایران در به دست آوردن استقلالی که بعد از نهضت مشروطه بر باد رفته بود به حقیقت پیوست و عقده ای برای انگلیس شد تا دو سال بعد با همکاری ارتجاع آمریکا در کودتای بیست و هشتم مرداد ماه در دخالتی آشکار در امور داخلی کشورمان ، دولت ملی و قانونی را ساقط نموده و شاه فراری را به تخت سلطنت بازگرداندند. 

مصدق نماد ملی گرایی و استقلال واقعی در ایران و یک الگوی تاریخی برای استقلال و آزادی است

درود بر مصدق اسطوره بزرگ ایرانی


#مصدق#ملی#نهضت_ملی#نفت#ایران#دکترمصدق#دکترفاطمی #روزملی_شدن_نفت #استقلال #ملی_گرایی #آزادی

۲۹ اسفند ۹۵ ، ۰۹:۳۱
علی پورهاشمی

نوروز می آید...تا درد فقر و نداری بیش از هر زمان دیگر 

دل کوچک کودکان فقیر را بفشارد


کودکانی که زمستانی سرد را با کفش های پاره و لباس های کهنه


در کلبه های محقرانه و سرد و دود گرفته سپری کرده اند


کودکانی که با بوی برنج و گوشت مدت هاست بیگانه اند


کودکانی که طعم میوه را فراموش کرده اند


نوروز می آید تا درد فقر و نداری بغض در گلوی کودکان فقیر گره زند


و قطره اشکی از گوشه چشمی بچکاند.. نه نوروز مال فقرا نیست


لباس های فاخر و نو ، میوه و آجیل های رنگارنگ،


اسکناس های تا نخورده ،برای ثرونمندان است


و سهم  تو ای کودک فقیر حسرت است  برای یک جفت کفش کتانی ، تو به یک تخم مرغ رنگی دل شاد کن 

نوروز برای تو همین است 

شاید یک ثروتمند دل به رحم آمده اتفاقی از کوچه فقر بگذرد  و لباس کهنه دردانه اش را برایت هدیه کند..

_

 پی نوشت:

کاش دستانم آن قدر بزرگ بود


که می توانستم چرخ و فلک دنیا را به کام شما بچرخانم


در شیرینی حرف های تان چه ریخته اید که کام هایم تلخ می شوند؟؟ مـن صـدای کـودکـان فـقـیـر سـرزمـیـنـم هـسـتـم


کـه تـنـهـایـی در نـگـاه مـعـصـومـشـان هـزار پـاره مـیـشـود ...

دوستان عزیز من با سرمایه دارن مشکلی ندارم.،افرادی که کارآفرینی کرده اند.، و سرمایه داری که با فکر و تلاش و بازوی خود کار به وجود آورده و برای افراد ایجاد شغل کرده و چند خانواده از در آمد این افراد عزیز نان بر سر سفره می برند.،ارادت دارم و برای پیشرفت شان دعا می کنم. مشکل من ثروتمندانی است که با رانت خواری و اختلاس، ارتشا، تبانی و...، و از طریق افراد دولتی و بخشی از حاکمیت به ثروت رسیدن و با فروختن سرمایه های ملی نظیر دکل نفتی، جنگل خواری، تغییرکاربری زمین های کشاورزی و از بین بردن منابع طبیعی و تحریم یک شبه ثروتمند شدن و باعث ایجاد فقر شدن و بعضی شان فرار کردن و یا زندان هستند..،از فاضل خداد تا بابک زنجانی مشکل من با این افراد هست..

۲۷ اسفند ۹۵ ، ۰۷:۳۷
علی پورهاشمی

آخرین روزهای اسفند  هشتاد و هفت بود

در مسیر برگشت از تهران به سمنان بعد از شرکت در یک جلسه ای که داشتم فکر می کردم که چرا افراد 

به زبان چیزی می گویند 

به دل چیزی می خواهند

به عقل راه دیگری می روند...

 متاسفانه باید بگویم در برخورد با  بعضی مسایل در بن بست های بدی هستند یا بهتره بگویم هستیم.


ولی بنده حقیر در اکثریت مواقع حرف دل را به زبان آوردم و از هیچ کدام از کارها و حرف ها و نظراتی که در این مدت بیان کردم پشیمان نیستم. و بخاطر افراد و حرف ها و نظریاتم را تغییر نخواهم داد.،فقط گاهی باید سکوت کرد.

بخاطر سن و ارادتی که به بعضی افراد دارم


پی نوشت:عکس مربوط به همان روز است. از کیفیت پایین عکس معذرت می‌خواهم،خیلی خسته بودم


چی گفتم اول صبح 🤔🤔🤔🤔🙄🙄برم بخوابم

۱ نظر ۲۵ اسفند ۹۵ ، ۰۷:۰۵
علی پورهاشمی

امسال هم با تموم خوبی ها و بدی هاش که البته بیشتر بدی هاش

داره تموم می شه! 

اسفند برای من ماه آزادی و رهایی هست

مخصوصا یه هفته به عید 

_


تهِ هر زمستون یه هفته به عید

یه چیزی توو این سینه چنگ میزنه


_

#عید #بهار #قطارتبریز_مشهد #گورخواب #رحلت_هاشمی_رفسنجانی #پلاسکو #زندانیان_سیاسی #بیماری #حصر #زنده_باد_بهار

۲۳ اسفند ۹۵ ، ۰۶:۱۶
علی پورهاشمی

بر اساس آمار سازمان جهانی کار، سالانه ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان از کودکی محروم می‌شوند،طبق این آمار ۱۲۰ میلیون‌ نفر از آن‌ها وارد بازار کار شده و مشغول به کار تمام‌ وقت هستند، ۶۱ درصد این کودکان در آسیا، ۳۲ درصد در آفریقا و۷ درصد در آمریکای لاتین زندگی می‌کنند.
 کودکانی که وظیفه دارند بخشی از زندگی پر مصیبت خانواده را بچرخانند،کودکانی که شناسنامه ندارند،گاهی اوقات در ازای مقداری پول معامله می‌شوند و دیگر مهم نیست، زیردست سرپرستان سنگدل و خشن، بر سر جسم و روح این کارگران معصوم چه می‌آید.
بهره‌کشی از نیروی کار کودک، ریشه در عوامل مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دارد به نحوی که فقر اقتصادی، بیکاری والدین، اعتیاد و طلاق و شکاف طبقاتی از مهمترین عوامل افزایش کودکان کار در یک جامعه به شمار می‌رود، خانواده فقیری که اکثر درآمد خود را برای خرید غذا صرف می‌کند،به درآمد کودک خود برای بقا نیاز اساسی دارد البته فقر تنها دلیل کار کودکان نیست و نمی‌تواند به تنهایی عاملی برای بردگی و دیگر انواع اشتغال باشد.

متاسفانه کودکان کاری که به منظور کسب درآمد به فعالیت‌های تولیدی، خدماتی یا مشاغل کاذب روی می‌آورند، از بسیاری از حقوق اولیه انسانی، حق آموزش و تحصیل باز می‌مانند، سلامت جسمی و روانی این کودکان به شدت در معرض انواع آسیب‌ها و خشونت‌های جسمی و حتی جنسی قرار می‌گیرد و در آینده با افسردگی، سوء تغذیه و انواع بیماری‌های روحی و جسمی مواجه می‌شوند.
 
 فردی که از کودکی به جای تحصیل و تفریح، موظف به تامین اقتصادی و معیشتی خود و خانواده خود است، کودکی خود را تباه شده می‌بیند و هیچگاه فرصتی برای آموزش و پرورش یا مهارت آموزی که بتواند تامین کننده ضمانت شغلی او در آینده باشد، پیدا نمی‌کند.
سال 1373، دولت ایران پیمان نامه‌ جهانی حقوق کودک را امضا کرد و تعهدات مربوط به کودکان کار و خیابانی را به صراحت پذیرفت، اما با گذشت ۲۲ سال، هنوز این قشر به رسمیت شناخته نشده‌اند، دلیل این مدعی نیز نبود آمار دقیق از این کودکان در کشور است.
 مهم‌ترین وظیفه دولت در این خصوص ایجاد حق هویت برای کودکان،صدور کارت شناسایی و اجازه تحصیل در مدارس است، اما در عمل جز سیاست‌های نافرجام ضربتی و سرکوبی گام دیگری برداشته نشده است.

در حال حاضر آمار مشخص و دقیقی از تعداد کودکان کار در ایران وجود ندارد هرچند که برخی منابع و سازمان‌ها از وجود دو میلیون کودک کار در ایران خبر می‌دهند ولی آمارهای غیررسمی تعداد کودکان کار ایرانی را 7 میلیون نفر تخمین می‌زند که گفته می‌شود 40 درصد این کودکان را کودکان مهاجر تشکیل می دهد.
 با توجه به آمارها و گزارش‌های موجود حمایت از کودکان کار به عنوان قشری آسیب‌پذیر امری ضروری است هر چند که فعالیت‌ها و تلا‌ش‌های بسیاری برای ساماندهی کودکان کار در کشور صورت گرفته و انجمن‌های حمایت از کودکان کار با پی‌ریزی انواع برنامه‌ها و طرح‌های ویژه تلاش کرده‌اند تا کودکان کار را شناسایی و زمینه فراهم کردن امکانات و تسهیلات و بهره مندی از حداقل نیازها برای این کودکان را فراهم کنند اما آنچه مسلم است تمام انواع کار کودک به خصوص بد‌ترین اشکال آن باید ریشه‌کن شود چرا که کار کودک نه تنها بنیان طبیعی و حقوقی انسانی را پایمال می‌کند بلکه تهدیدی جدی برای آینده اجتماعی و رشد و پیشرفت اقتصادی محسوب می‌شود.
 
به نظر می‌رسد که پدیده کودکان کار نیازمند یک اجماع واحد و تعامل همه جانبه از سوی دستگاه‌های دولتی و نهادهای اجتماعی و غیردولتی است، تعاملی که می‌تواند ماحصل آن شناسایی کودکان کار،ایجاد مشاغل پایدار برای خانواده‌های آنان، گسترش حیطه نظارت سازمان‌های دولتی نظیر بهزیستی و معرفی کودکان کار به NGOها برای حمایت و پوشش باشد.
پی نوشت:
کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای خطرناک و حاد به سر می‌برند. این کودکان می‌توانند به راحتی بازیچه دست بزهکاران حرفه‌ای اعم از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد خانه‌های فسادو..قرار گیرند؛و همچنین عدم بهره‌گیری از آموزش و تحصیل علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هرچه بیشتر از این کودکان سلب می‌کند.
بطورکلی کودکان کار به دلیل داشتن وضعیت عاطفی نا مناسب و شرایط خاص زندگی،دارای روحیه ای حساس و از نظر عاطفی، آسیب پذیرتر از کودکان هم سن و سال خود هستند.بنابراین بی توجهی و نادیده گرفتن این کودکان باعث نهادینه شدن خشمی پنهان در ناخودآگاه آنها شده، در بزرگسالی باعث بروز بسیاری از ناهنجاری ها در جامعه می شود.
از این فرشته ها برای انتشار عکس شان بعد از بازی فوتبال و تعریف زندگی شان اجازه گرفته شده است.

۲۱ اسفند ۹۵ ، ۱۵:۱۹
علی پورهاشمی

ﺩﺭﻭﺩ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﯼ ﭘﯿﺮ ﺍﺣﻤﺪ ﺁﺑﺎﺩ
ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﯾﺖ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﺯﯼ ﺁﺑﺎﺩ

ﺭﻫﺎ ﺳﺎﺯﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺭﺍ
ﺯ ﺟﻮﺭ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ

ﺗﻮ ﺟﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻓﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﻬﻦ
ﮐﻪ ﮔﺮﺩﺩ ﻫﻢ ﻣﯿﻬﻨﺖ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﻣﻼ‌ﻣﺖ ﻫﺎ ﮐﺸﯿﺪﯼ
ﺗﻮ ﺍﯼ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﯼ ﻣﯿﻬﻦ ،ﺍﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ

شعر از آقای میثم صابری فرد

پی نوشت:
مصدق مردی بود که عدالت خواهی و دادخواهی ملتی را فریاد زد و احقاق حق نمود اما الان دیگر ما نمی توانیم راه او را ادامه بدهیم چرا که شعار می دهیم اما عمل نمی‌کنیم در دادگاه لاهه کاری کرد که کمتر کسی فکرش را نمی کرد او حقوقدان بین الملل و علاوه بر آن جامعه شناس بزرگی بود همان کسی که معتقد بود دین و سیاست در کنار هم نتیجه مخالف دارد و سیاست دین را از بین می برد الان می بینیم که واقعا درست می فرمودند..:در کشور من آنها که هدفشان آزادی کشور و مردم است همواره تنها می مانند.،چون درگیر بازی های کثیف سیاسی نمی شوند باج نمی گیرند و باج نمی دهند.در کشور من مردان آزاده را حبس می کنند.،حصر میکنند تبعید می کنند و اعدام می کنند.کشور من ایران است جای که خیانت پاداش دارد و خدمت مجازات‌.‌..
 اسفند را ماه مصدق بنامیم ۱۴اسفند روز عروجش ۲۹ اسفند روز حماسه اش
روحشان شاد و یادشان گرامی

سید علی پورهاشمی  

۱ نظر ۱۴ اسفند ۹۵ ، ۰۷:۱۰
علی پورهاشمی

ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻧـــﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾـﻢ 

ﮔـﻮﯾـﯽ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ!


ﮐـﺎﺵ ﯾــﺎﺩ ﺑــﮕﯿـﺮﯾـــﻢ

ﺭﻫــﺎ ﮐﻨﯿــﻢ ، 

ﺑـﮕــﺬﺭﯾــﻢ

ﮔـﺎﻫﯽ ﺑـﺎﯾـــﺪ ﺭﻓﺖ ... ﺩﻝ ﺑــﻪ ﺳﺎﺣـﻞ ﻧﺒﻨﺪﯾـــﻢ 

ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺯﺩ ... ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻫــﺎﯾﻤــﺎﻥ 

ﯾﮏ ﺭﺳﯿــﺪﻥ ﺑــﺪﻫــﮑﺎﺭﯾــــﻡ... ﺯﻧــــﺪﮔــﯽ ﮐــﻮﺗــﺎﻩ ﺍﺳﺖ

فرصتی نیست تا ﻋﮑﺴﯽ ﺷﻮیم 

ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ 

ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﺎﻗﭽﻪ ﺍﯼ 

ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﮔﺮﺩﮔﯿﺮﯼ ماﻥ ﮐﻨﻨﺪ!


اصلا گاهی باید نرسید ...

اصلا قرار نیست

به همه آرزوها رسید.


گاهی نرسیدن ،

نداشتن ،

تو را عاشق تر میکند... ومفهوم زندگی 

چیزی جز "عشق "  نیست... 

۰۲ اسفند ۹۵ ، ۱۷:۳۱
علی پورهاشمی