نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

از نظر بنده از مشروطه تا انقلاب اسلامی دو روز نحس در تاریخ معاصر ایران است .اولین روز مخالفت با جمهوری خواهی رضا خان به رهبری مدرس،روحانیون به دلایل مذهبی با جمهوری مخالف بودند؛ زیرا آنها جمهوری را با بی دینی برابر می دانستند.چنین شبهه ای زمانی در اندیشه روحانیون ایجاد شد که در کشور ترکیه رژیم جمهوری با جلوه های صد دینی برقرار گردید.

و روز نحس دوم برای ایران کودتای ۲۸ مرداد یکی از حوادث سرنوشت‌ساز در تاریخ معاصر ایران بود که در دوازدهمین سال حکومت پهلوی دوم به وقوع پیوست و سبب تثبیت حاکمیت او تا ربع قرن دیگر شد. و به تعبیر بنده دولت قانونی مصدق نه تنها به دست دولت آمریکا و انگلیس سقوط کرد،بلکه مخالفان تاثیر گذار دیگری از جمله آیت الله کاشانی داشت.

کاشانی دربارهٔ خود می‌گفت: «من سرمایه مملکت هستم. فقط رهبر مسلمین ایران نیستم، مرا همه مسلمانان جهان به رهبری قبول دارند. او هم‌چنین شاه را «مرد تربیت شده عاقل»و «مردی معقول تحصیل کرده و با تحصیلات»خواند وگفت: «عقیده من این است که ایران سالیان دراز حساسیت سلطنت دارد و فی الحقیقته وجود شاه یک جهت جامعی برای جمع‌آوری کلیه طبقات مردم به‌دور این مرکز ثابت است.

او در پاسخ به سؤال اخبار الیوم مبنی بر اینکه به‌نظر شما بزرگ‌ترین اشتباه مصدق کدام است؟ گفت: «پایمال کردن قانون اساسی و عدم اطاعت از اوامر شاه».او هم‌چنین اشتباه بزرگ مصدق را تلاش برای برقراری جمهوریت شمرد و گفت: «مصدق برای برقراری جمهوریت می‌کوشید. او شاه را مجبور کرد ایران را ترک کند؛ اما شاه با عزت و محبوبیت چند روز بعد برگشت. ملت شاه را دوست دارد.

و در آخر دو سوال در ذهنم مبهم هست..

یک :براستی چرا روحانیت با مردم نبودن و راهشان را به نفع قدرت عوض می کردند.؟

دوم:آیا روحانیت باعث پیشرفت ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی بودند.؟

۹۵/۰۵/۲۷
علی پورهاشمی