نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

۶ مطلب در فروردين ۱۳۹۶ ثبت شده است

دوست عزیزی به بنده حقیر گفت خودت را معرفی کن و عقیده ات را برام بنویس نمی دانستم چی بنویسم 

یاد بهار هشتاد و هفت افتادم که وبلاگ نویسی را به طور رسمی و جدی شروع کرده بودم و درباره خودم در وبلاگم نوشتم: 

پسر ایرانم

دلشکسته این سرزمین

گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم

جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی

برای بقاء باید در خفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد

خواهان برابری..، برادری..، و آزادیم

از بازیچه قراردادن دین خسته ام

از تمرکز اجباری قدرت خسته ام

بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست

دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی


و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است


علی پورهاشمی بهار ۸۷

۳۰ فروردين ۹۶ ، ۱۸:۱۴
علی پورهاشمی

انتخاب بین روحانی و رئیسی انتخاب میان بد و بدتر نیست

ص اصلی این است که اگر رای بدهید به روحانی کشوری باقی می ماند.، با این امید که شاید به مرور زمان بهتر شود.
اما عدم شرکت در انتخابات منجر به قدرت رسیدن داماد علم الهدی میشود و مملکت از بیخ و بن به سوی نابودی  میرود.
انتخاب با شماست.. با تک تک شما
به قول شکسپیر: بودن یا نبودن! مساله این است !!

پی نوشت: البته دوستان انتقادهای به دولت روحانی دارم ولی بخاطر ایران و عزت ایران در جهان دوباره باید روحانی را از سبد شورایی نگهبان انتخاب کرد. و خوب می دانم رئیسی سال نود و شش همان رئیسی سال شست و هفت هست...

۲۳ فروردين ۹۶ ، ۰۲:۵۴
علی پورهاشمی

قلبم تیر میکشه و غمگینم از  دیدن تصاویر اجساد و کودکان بی گناه باقیمانده از بمباران شیمیایی در ادلب سوریه

یعنی انسان از هیروشیما و حلبچه درس کافی نگرفت که باز اجساد بی رنگ و روی خفه شده در گاز شیمیایی روی زمین مانده ؟...

چه قدر جنگ و سیاهی، چه قدر ظلم و تباهی

چه قدر غنچه پرپر، چه قدر مرگ فرشته ها


الهی روزی برسد که دیگر هیچ کودکی از آغوش مادرش به ستم جدا نخواهد شد و هیچ بمبی خواب شیرین مادران و کودکان بی گناه و معصوم را ابدی نخواهد کرد.روزی که دیگر هیچ دریایی گهواره مرگ کودکان بیگناه نخواهد شد و هیچ کودکی در محاصره از رنج گرسنگی جان نخواهد داد. و هیچ کودکی در بمباران شیمیایی نخواهد مرد. روزی که دنیای آکنده از ظلم و ستم ، پر از لطف و عطوفت خواهد شد. به امید آن روز 

#إدلب #سوریه #کودکان #حملات_شیمیایی #جهانی_عاری_از_جنگ #بمباران_شیمیایی #لعنت_به_جنگ

۲۰ فروردين ۹۶ ، ۲۲:۴۷
علی پورهاشمی

لحظه های سکوتم؛
پـر هیاهو ترین دقایق زندگیم هستند
مملو از آنچه
می خواهم بگویم
و
نمی گویم . . .

۱ نظر ۱۸ فروردين ۹۶ ، ۰۵:۵۹
علی پورهاشمی

استاد عزیز...نه شاید بهتره بگویم معلم مهربان،دلسوز و با محبت نسل جوان خانم تهرانی عزیز

اگر کسی چروک های پیشانی ات را دنبال کند، به رنج باغبانی می رسد که سال هاست گل هایش را از بیم خزان، به بهارهای در راه سپرده است، باغبانی که هر صبح، با لبخندی بی پایان، بهار را به باغش دعوت می کند.
همه جاده هایی که تو نشان می دهی، به «خرد و روشنی» می رسند. صدای گام هایت، زمزمه محبتی است که پیام آور دنیایی از مهربانی است.
صدایت، قاصدک هایی اند که خبر از آینده ای روشن، از روزهای نیامده برایمان می آورند.

همیشه خستگی هایت را پشت لبخندهای ما جوانان خسته...گم می کنی؛ لبخندهایی که بوی افتخار و غرور و سربلندی می دهند، لبخندهایی که بوی امید می دهند، لبخندهایی که بوی بالندگی می دهند.

خانم معلم انقلابی و با محبت ام الهی همیشه موفق و سربلند و سلامت باشید.
دوست دار شما علی خود شیفته و شیطون 

۰۸ فروردين ۹۶ ، ۱۹:۲۵
علی پورهاشمی

دوستانی از من می پرسند اصلاح طلب مستقل را تعریف کن
منظورم این هست که به هیچ یک از احزاب و گروههای اصلاح طلب و افراد وابسته نیست و از اونا خط نمیگیره
و اگر انتقادی ازشون ببینه انتقاد میکنه چون وامدار و مدیون هیچ یک از گروهها و احزاب و افراد نیستیم
ولی از کاندیدا احزاب اصلاح طلب حمایت میکنم و رهبر اصلاحات را سید محمد خاتمی عزیز می دانیم
اما اگر ببینیم بر خلاف مصالح کشور و مردم قدم برمیدارن و به فکر منفعت خودشان هستند، از آنان اعلام برائت می کنیم.
هر عملی که به ضرر کشور، مردم و قشر متوسط و توده ی مستضعف باشه هر چیزی که برای کشور بحران آفرینی کنه هرچیزی کشور رو در انزوای جهانی ببره در مقابل آن عمل می ایستیم.
به دنبال منافع شخصی و گروهی نیستیم. از تقلید کورکورانه که جامعه را به بیراهه می برد پرهیز می کنیم.و سوال می پرسیم و دلیل می خواهیم. و انتقاد می کنیم.
از نظر من اصلاح طلبان و جماعت اصلاح طلبی می آید که جامعه را شکوفا کند و همه شهروندان از حقوق مساوی برخوردار باشند و در این راستا شهروندی درجه یک و دو نداشته باشیم. و اصلاح طلبان مستقل به دنبال بیداری، توجه مردم به حقوق خود و تقویت دانایی هستند. و هیچ گاه به دنبال حذف منتقد و عقیده ای نخواهیم بود.
پی نوشت:
متاسفانه احزاب در ایران جز دوره هایی کوتاه فعالیتی نداشته اند و سرکوب شدن.، بیشتر احزاب قدرت ساخته یا دولت ساخته بودند که بعد از استقرار گروهی در مسند قدرت تشکیل می شده و سازمان می یافتند. و بعد به دلایلی  منحل می شدند.
و در آخر باید بگویم:احـزاب،هـویـت اجـتماعی مبتنی بر ساختار جامعه ایران را نداشتند و نتوانستند پایگاه اجـتـمـاعـی مستحکم و مستمری مبتنی بر نظرات یکی از اقشار و طبقات جامعه برای خود به دست آورند.
اغـلب احـزاب ایـران، ایـدئولوژی مـنـظـم کـه بازگو کننده خواسته های مادی و معنوی اقشار جامعه باشد، را دارا نبودند. در نتیجه با شکست مواجه گردیدند.
جامعه ایران، جامعه ای مذهبی است حاکمیت  هم به مانند جامعه ایرانی غالبا دینی بوده اند.در فرهنگ دینی مردم ایران، مفاهیم نوگرایانه عصر حاضر مانند تحزب جایی ندارد.بدین ترتیب نه حکومت های دینی و نه جامعه مذهبی ایران به این باور نرسیدند که احزاب می توانند به کشور کمک کنند. ولی با وجود حکومت دینی و فقه احزاب پایدار شکل نمی گیرد. و از حکومت دینی دمکراسی و حزب بیرون نمایید. و اگر شکل بگیرد و مطابق میل حاکمیت نباشد ،بعد از چند سال سرکوب می شود.، من در ایران حزب که روی اصول حزبی جوامع جهانی باشد ندیدم.
دوستان عزیز شاید این حقیر مسایلی در احزاب دیده باشم و به ضرر منافع مردم باشد. و امیدی به احزاب فعلا در این برهه زمانی نداشته باشم.
به امید روزی که احزاب قدرتمند و مردمی شکل بگیرد..
تا آن روز  اصلاح طلب مستقل خواهم ماند.
موفق و پیروز باشید..

  

۰۷ فروردين ۹۶ ، ۱۱:۲۷
علی پورهاشمی