نوشته های علی پورهاشمی

فرزند پائیز

پسر ایرانم
دلشکسته این سرزمین
گندم وجودم در دورانی قد کشید که هیچ ندیدم
جز ستم...غم...نان...دین گریزی... بی عدالتی
برای بقاء باید درخفاء بمانم نمی دانم تا کی اما این نیز بگذرد
خواهان برابری..، برداری..، وآزادیم
از بازیچه قراردادن دین خسته ام
از تمرکز اجباری قدرت خسته ام
بیزارم از دورنگی و خواهان تحولم و معتقدم به جدایی دین از سیاست
دمکراتم و پایبند به ارزش های الهی

و شعار من زنده باد مخالف من و دعای من برای شماصبوری است

علی پورهاشمی بهار ۸۷

در زندگیت با آدمهایی برخورد خواهی کرد..

شنبه, ۲۰ آذر ۱۳۹۵، ۰۹:۰۰ ب.ظ

در زندگیت با آدمهایی برخورد خواهی کرد ،
که آزارت می دهند ...
تحقیرت میکنند ...
عهدشان را میشکنند ...
به تو دروغ میگویند ...
حقت را میخورند ...
هیچگاه منش خود را ،
درسطح آنها پائین نیاور ...
و درصدد کینه و انتقام بر نیا !
آنها را ببخش و در گذر ...
همه چیز را به خدا واگذار کن ،
او بهترین داور است ...
و هیچ حقی را ضایع نمیکند ...
این قانون طبیعت است .
به این قانون عمل کن ...
تا همیشه از آرامش درون برخوردار باشی ... !

۹۵/۰۹/۲۰
علی پورهاشمی