حرف دل

آخرین روزهای اسفند  هشتاد و هفت بود

در مسیر برگشت از تهران به سمنان بعد از شرکت در یک جلسه ای که داشتم فکر می کردم که چرا افراد 

به زبان چیزی می گویند 

به دل چیزی می خواهند

به عقل راه دیگری می روند...

 متاسفانه باید بگویم در برخورد با  بعضی مسایل در بن بست های بدی هستند یا بهتره بگویم هستیم.

ولی بنده حقیر در اکثریت مواقع حرف دل را به زبان آوردم و از هیچ کدام از کارها و حرف ها و نظراتی که در این مدت بیان کردم پشیمان نیستم. و بخاطر افراد و حرف ها و نظریاتم را تغییر نخواهم داد.،فقط گاهی باید سکوت کرد.

بخاطر سن و ارادتی که به بعضی افراد دارم

پی نوشت:عکس مربوط به همان روز است. از کیفیت پایین عکس معذرت می‌خواهم،خیلی خسته بودم

چی گفتم اول صبح 🤔🤔🤔🤔🙄🙄برم بخوابم